Kolejna bardzo wymowna alegoria, tym razem o winnym krzewie i latoroślach. Ojciec jest tym, który uprawia krzew winny. To porównanie jest znane ze Starego Testamentu (Iz 5). U Izajasza winnicą był Izrael, tu krzewem winnym jest Jezus. Jego uczniowie to gałązki wyrastające z krzewu. Ojciec dba o to, aby gałązki wydały owoce. Dlatego dokonuje dwóch czynności: oczyszcza te, które dają owoc, i odcina te, które nie owocują, aby nie były obciążeniem dla krzewu. Gałązka nie wydaje owocu, kiedy nie krążą w niej życiodajne soki. Ten, kto trwa w Jezusie, czyli jest z Nim w trwałej relacji żywej wiary, przynosi obfity owoc. Każdy człowiek ma więc wybór. Może albo przyjąć naukę Jezusa, zasady Jego Ewangelii i trwać w tym, by uczynić swoje życie owocnym, albo skazać się na zamieranie życia w sobie. Zamiarem Boga jest to, abyśmy przynosili owoc przez żywą łączność z Jezusem.

Ojcze, pragnę być zaszczepiony w boski winny krzew – Twojego Syna Jezusa. Pragnę w Nim zapuszczać korzenie, czerpać z Jego łaski, aby moje życie było owocne. Amen.